اثبات نسب از نظر وکیل اسلامشهر

25/07/1401
ارسال توسط amirlotfipoor

25 مهر

اثبات نسب از نظر وکیل اسلامشهر

نسب

نسب در لغت به معنی خویشاوندی و نژاد است و در اصطلاح حقوقی عبارت است از رابطه خویشاوندی بین دو نفر که یکی از نسل دیگری یا هردو از نسل شخص ثالثی باشند و به تعبیر دیگر« نسب علاقه ای است بین دونفر که به سبب تولد یکی از آنها ازدیگری یا تولدشان از شخص ثالثی حادث می شود». نسب مترادف با « قرابت نسبی » است و رابطه طبیعی و خونی بین کلیه خویشاوندان نسبی خط مستقیم یا خط اطراف را در بر می گیرد. این نسب به معنی عام است.

اما نسب به معنی خاص عبارت است از رابطه پدر فرزندی یا مادر فرزندی و به دیگر سخن، رابطه طبیعی و خونی میان دو نفر است که یکی به طور مستقیم ( بدون واسطه ) از صلب یا بطن دیگری به دنیا آمده است.

انواع نسب از دیدگاه محسن قره داغی وکیل پایه یک اسلامشهر

نسب ممکن است ناشی از نکاح یا بدون نکاح باشد. نسب ناشی از نکاح نوع معمولی نسب است که تحت عنوان نسب مشروع مورد بحث قرار می گیرد.نسب بدون نکاح گاهی ناشی از رابطه جنسی ناشی از شبهه ( اشتباه ) است. ممکن است هیچ گونه رابطه جنسی متعارف بین زن و مرد وجود نداشته و در نتیجه تلقیح مصنوعی فرزندی پدید آمده باشد. این گونه رابطه خویشاوندی را می توان نسب ناشی از تلقیح مصنوعی نامید. سرانجام ممکن است از رابطه نا مشروع زن و مرد فرزندی به دنیا آمده باشد.

بنابراین احکام نسب در چهار مبحث به شرح زیر بررسی خواهد شد.

مبحث اول – نسب مشروع

مبحث دوم – نسب ناشی ازشبهه

مبحث سوم – نسب ناشی از تلقیح مصنوعی

مبحث چهارم – نسب ناشی از زنا

اثبات نسب مادری از دیدگاه محسن قره داغی وکیل پایه یک اسلامشهر

در اثبات نسب مادری باید ثابت شود: اولاً زنی که مادر طفل معرفی شده بچه ای به دنیا آورده است. ثانیاً این بچه همان طفلی است که اثبات نسب او مورد نظر است.بعه عبارت دیگر، در این زمینه باید وضع حمل زن از یک سو و هویت ( این همانی ) طفل از سوی دیگر اثبات شود تا نسب مشروع مادری محرز کردد.

در اثبات نسب مادری نیز از هریک از ادله می توان استفاده کرد و محدودیتی از لحاظ دلیل در این زمینه هم در حقوق ایران پیش بینی نشده است. شناسنامه که نام مادر در آن قید شده است می تواند وضع حمل زن را اثبات کند اما آیا شناسنامه برای اثبات هویت طفل، یعنی اینکه طفلی که زن به دنیا آورده همان کسی است که اثبات نسب او منظور است، کافی می باشد؟

اثبات نسب پدری از دیدگاه محسن قره داغی وکیل پایه یک اسلامشهر

اثبات نسب پدری دشوارتر از اثبات نسب مادری است، زیرا ولادت بچه از مادر امری خارجی و مشهود است، لیکن تکون طفل از نطفه مردی معین ( شوهر زن ) امری مخفی است که بدون آگاهی اشخاص صورت می گیرد، حتی پدر و مادر از انعقاد نطفه یعنی ترکیب اسپرماتوزوئید با اوول ( تخمک ) فوراً مطلع نخواهند شد.

بنابراین برای اثبات نسب پدری در جستجوی قطع و یقین نباید بود: هیچ دلیلی نمی تواند به طور قاطع ثابت کند که بچه ای از نطفه فلان مرد است؛ حتی علم جدید، با پیشرفت حیرت انگیز خود، نتوانسته است در این باره قاطع باشد، زیرا چنانچه اهل فن گفته اند، آزمایش خوخ فقط می تواند دلیل منفی بر نسب باشد نه دلیل مثبت، یعنی آزمایش خون می تواند عدم نسب را از لحاظ علمی ثابت کند، لیکن از اثبات وجود نسب به طور قاطع ناتوان است. بنابراین در اثبات نسب پدری باید به دلایلی ظنی یعنی دلیلهایی که ایجاد ظن و گمان کند اکتفا کرد.

با تئجه به نکات فوق قانونگذاران کشورهای مختلف در راه مصلحت جامعه و خیر و صلاح طفل و خانواده، اماره ای به نام اماره فراش یا اماره ابوت وضع و بدین سان اثبات نسب پدری را تسهیل کرده اند. استناد به این اماره ساده ترین و آسان ترین راه اثبات نسب پدری است. اما اماره فراش تنها دلیل اثبات پدری نیست، بلکه دلایل دیگر نیز در این زمینه می تواند به کار آید. لذا در اینجا نخست از اماره فراش و سپس از دلایل دیگر سخن خواهیم گفت.