طلاق, قوانین و مقررات, وکیل اسلامشهر

تعریف نامزدی | وکیل اسلامشهر 09123907427

وکیل اسلامشهر 09123907427

نامزدی

در مواردی که دو شخص تصمیم به بستن پیمانی گرفته اند و در شرایط آن نیز با هم کنار آمده اند، گاه به دلیل موانع خارجی نمیتوانند پیمان نهایی را به طورقطع واقع سازند.پس برای اینکه زمینه را آماده سازند و درآینده نیز به وقوع قرارداد مطمئن باشند دربرابرهم تعهد میکنند که آن را درمدت معین و با همان شرایط مورد توافق منعقد سازند.این پیمان مقدماتی را « وعده قرارداد » یا « پیش قرارداد » و گاه « قولنامه » می نامند.

درنکاح نیزمرسوم است که پیش از ازدواج مرد به خواستگاری زن میرود و با هم درباره ی زندگی آینده گفت و گو میکنند خویشان نزدیک دو طرف نیزنیک و بد این انتخاب را میسنجند و سرانجام هنگاهی که به توافق رسیدند زن و مرد نامزد میشوند. دراین باره هیچگاه سندی تنظیم نمیشود ، ولی معنی عرفی نامزدی این است که پسرو دخترهم آمادگی خودرا برای ایجاد خانواده اعلام میدارند و هم ملتزم میشوند که همسریکدیگرشوند.

به همین جهت اثبات نامزدی نیزبه وسیله ی همه ی دلایل و به ویژه امارات امکان دارد و در غالب موارد از اوضاع و احوال و رفتارزن و مرد دربرابر یکدیگر استنباط میشود. عرف و اخلاق که مبنای اصلی لزوم قرارداد ها است این دو را مکلف میداند که بر پیمان خود استواربمانند. به دست کردن حلقه ی نامزدی تنها اعلام ساده تصمیم برازدواج نیست نشانه اراده جدی برحفظ این تصمیم است بنابراین نباید چنین پنداشت که نامزدی وعده ساده یا نوید اخلاقی است و اثرحقوقی ندارد.

شرایط درستی این وعده :

توافقی که زن و مرد درباره ی زناشویی آینده ی خود میکنند تابع شرایط عمومی قراردادها است: باید دو طرف قاصد و راضی باشند و برای پیمانی که میبندند اهل محسوب شوند.بنابراین وعده ای که شخص مست یا دیوانه یا کودک میدهد هیچ اثرحقوقی ندارد.

گذشته از این شرایط عمومی برای درستی وعده ی نکاح لازم است که مانعی برای ازدواج آینده ی نامزد ها وجود نداشته باشد ؛ چنان که در ماده ی 1034 قانون مدنی آمده است که :« هرزنی را که خالی از موانع نکاح باشد میتوان خواستگاری نمود ». پس هرگاه مردی با زن شوهردارقراربگذارد که بعد از جدایی ازهمسرش نکاح کنند یا مردی که چهارزن درنکاح دارد برای پنجمین باردختری را نامزد کند پیمانشان درست نیست و هرگاه کسی از این راه دیگری را فریب دهد و زیانی به او برساند بر طبق قواعد تسبیب ضامن است نه به دلیل برهم زدن پیمان نامزدی.

وعده نکاح رابطه زناشویی ایجاد نمیکند:

قانون مدنی درمورد خواستگاری و آثارنامزدی ازقانون مدنی آلمان (مواد 1297 تا 1302) و قانون مدنی سوئیس ( مواد 90تا 94) گرفته شده است و احکام آن در فقه سابقه ندارد.

درحقوق اروپایی وعده قرارداد اگر ناشی از تعهد هردوطرف باشد ، همان اثرعقد اصلی را دارد چنانکه به موجب بند اول ماده 1589 قانون مدنی فرانسه وعده بیع ارزش بیع را دارد و باعث انتقال مبیع می شود ولی درمورد نکاح برای این که همسران آینده تا آخرین لحظه در گرفتن تصمیم آزاد باشند این اصل پذیرفته نشده است. تعهد زن و مرد به این که باهم ازدواج کنند ارزش عقد اصلی نکاح را ندارد و الزامی هم برای آنان به وجود نمی آورد.

ماده 1035 قانون مدنی نیز با اقتباس همین فکر مقرر میدارد: « وعده ازدواج ایجاد عقله ی زوجیت نمیکند اگرچه تمام یا قسمتی از مهریه که بین طرفین برای موقع ازدواج مقرر گردیده پرداخته شده باشد…….»

به هرحال تعهد ازدواج در آینده برفرض که از ناحیه زن و مرد و به طور متقابل باشد آن دو را زن و شوهر نمیکند. رابطه جنسی آنان دراین دوره نامشروع است و هرگاه فرزندی پیدا کنند در نظر قانون طفل نامشروع و طبیعی است هرچند که نامزدی نیز منتهی به ازدواج آن دو شود.

 

شما درحال مطالعه مقاله

تعریف نامزدی | وکیل اسلامشهر 09123907427

وعده ی نکاح الزام آور نیست:

توافقی که زن و مرد درباره ی همسری آینده خود میکنند آنان را پایبند نمیسازد.«…….هریک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده میتواند از وصلت امتناع کند و طرف دیگر نمیتواند به هیچ وجه او را مجبور به ازدواج کرده و یا از جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارتی نماید » ماده 1035 قانون مدنی

ازلحن ماده 1035 و سابقه ی تاریخی آن به خوبی برمی آید که مقصود از« وعده ازدواج » تعهد برانجام عقد بوده است نه پیشنهاد ساده ان . اگرمنظور از واژه « وعده » تنها اخبار به انجام دادن آن و نوید بود دیگر نیازی به انشاء ماده 1035 پیدا نمیشد زیرا التزام نتیجه اراده و خواست طرفین عقد است.

اثر وجه التزام دروعده نکاح:

اگر از ماده 1035 قانون مدنی بطلان قراردادی که درباره ی تعهد به ازدواج بسته شده استفاده شود بی گمان وجه التزامی هم که در آن شرط شده است هیچ اثری ندارد زیرا اعتبار و نفوذ شرط تابع عقل اصلی است. ولی هرگاه این قرارداد درست باشد این پرسش به میان می آید که آیا آوردن چنین شرطی در ضمن نامزدی یا عقد لازم دیگر میتواند برای آنان ایجاد الزام کند؟

برای مثال مردی تعهد میکند که دختری را به همسری بگیرد و در قرارداد ملتزم میشود که درصورت تخلف مبلغی به عنوان وجه التزام بپردازد یا خریدار ملکی ضمن سند رسمی ملتزم میشود که دختر فروشنده را به همسری بگیرد و در صورت تخلف وجه التزام بدهد.گفته شد که اینگونه قرارداد ها مرد را وادار به نکاح نمیسازد ولی آیا وجه التزامی را که به عهده گرفته است میتوان از او خواست؟

برخی از محققان این وجه التزام را قابل مطالبه میدانند و استدلال میکنند که برطبق ماده 10 قانون مدنی قرارداد های خصوصی اگر مخالف صریح قانون و نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد نافذ است.این قرارداد را قانون مدنی باطل ندانسته است و اجرای مفاد آن با نظم عمومی و اخلاق حسنه منافات ندارد.تعهد به نکاح مانند تعهد به انجام معاملات است و میتوان نامزد را به وسیله ی دادگاه به نکاح یا پرداختن وجه التزام اجبار کرد.

درپایان ماده تصریح شده است که « ……. طرف دیگر نمیتواند به هیچ وجه اورا مجبور به ازدواج کرده و یا از جهت صرف امتناع از وصلت مطالبه خسارتی نماید». قانون گذار به خوبی میدانسته است که یکی از وجوه لازم ساختن عقد جایز شرط کردن آن در ضمن عقد لازم است.(ماده 369 قانون مدنی) و نیز متوجه بوده است که وجه التزام خساارتی است که طرفیت عقد برای عدم انجام تعهد پیش بینی کرده اند( ماده 230 ) و با این حال تمامی وجوهی را که به وسیله ی آنها میتوان نامزد را به نکاح یا دادن خسارت مجبور کرد بی اثر شناخته است.

مسئولیت پیمان شکنی:

با اینکه قانون مدنی « وعده نکاح » را الزام آور نمیداند و به نامزد ها حق میدهد که هرگاه بخواهند این پیمان را برهم زنند ماده 1036 این قانون چنین بود :« اگر یکی از نامزد ها وصلت منظور را بدون علت موجهی به هم بزند در حالی که طرف مقابل یا ابوین او یا اشخاص دیگر به اعتماد وقوع ازدواج مغرور شده و مخارجی کرده باشند طرفی که وصلت را به هم زده است باید از عهده ی خسارات وارده برآید ولی خسارات مزبور فقط مربوط به مخارج متعارف خواهد بود».

برپایه ی این حکم نامزد ها در به هم زدن این پیمان آزادی کامل ندارند . باید علت موجهی برای این پیمان شکنی داشته باشند وگرنه متخلف باید خساراتی را که از دودلی یا هوس بازی او به بار می آید جبران کند هرچند که زیان دیده ها اشخاص خارجی باشند.

مبنای الزام به جبران خسارت:

برخی از نویسندگان « نامزدی » را قرارداد نافذ نمیدانند به نظر اینان تعهدی که نامزدها دربرابر هم پیدا میکنند تنها جنبه ی اخللاقی دارند و حقوق به خاطر حفظ آزادی زن و شوهر آن را باطل میداند. منتها چون مطابق قواعد عمومی هرکس در اثر تقصیر خود سبب ورود زیان به دیگری شود باید آن را جبران کند نامزدی هم که طرف خود را فریب داده یا در فسخ پیمان مرتکب تقصیر شده مسئول جبران خسارات کار خویش است. یعنی مبنای مسئولیت او قواعد مربوط به تسبیب است نه قرارداد نامزدی.

به بیان دیگر مبنای الزام نامزد به جبران خسارت سوء استفاده از حقی است که قانون گذار نسبت به برهم زدن نامزدی به او داده است و مبنای مستقیم آن عدم انجام تعهد قراردادی نیست.

شما درحال مطالعه مقاله 

تعریف نامزدی | وکیل اسلامشهر 09123907427  

شما درحال مطالعه مقاله 

تعریف نامزدی | وکیل اسلامشهر 09123907427

شما درحال مطالعه مقاله 

تعریف نامزدی | وکیل اسلامشهر 09123907427

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *